Retinopatia cukrzycowa

Zastosowanie leków homeopatycznych w ocznych powikłaniach cukrzycy

Cukrzyca może mieć swoje patologiczne odzwierciedlenie we wszystkich częściach oka, dość częstym jej powikłaniem jest przedwcześnie występująca zaćma cukrzycowa. Ale najpoważniejszym z powikłań w cukrzycy jest retinopatia, czyli zmiany chorobowe dotyczące siatkówki oka.

Dane statystyczne wykazują, że w Polsce na cukrzycę choruje około 2 mln osób i są to zarówno chorzy na cukrzycę typu 1 i 2. U osób z cukrzycą typu 1 po około 15  latach trwania choroby – u 98 % występuje retinopatia, natomiast w przypadku cukrzycy typu 2, już od początku choruje na retinopatię ponad 20 % osób. Jeżeli chodzi o dzieci to uważa się, że przez okres pierwszych 5 lat od wykrycia cukrzycy zwykle nie obserwuje się objawów, które wskazywałyby na zagrożenie retinopatią. Niestety po kilku latach, zwykle po okresie pokwitania, zmiany takie mogą się także pojawiać.

Chorobowe powikłania cukrzycy

Retinopatia cukrzycowa ma ogromne znaczenie, ze względu na poważne konsekwencje. W początkowej fazie występuje zwykle niewielkie osłabienie widzenia, ale w późniejszych etapach choroby może dojść nawet do całkowitej utraty widzenia i zwykle zmiany te są nieodwracalne. Dlatego niezmiernie ważna jest stała i regularna kontrola okulistyczna z monitorowaniem zmian, a przede wszystkim leczenie skutków choroby. W tym przypadku leki homeopatyczne mają swoje ugruntowane miejsce i w wielu przypadkach wykazują bardzo dużą skuteczność.  W dalszej części artykułu omówię możliwości terapeutyczne i pozytywne efekty zastosowania tych preparatów w leczeniu chorych z powikłaniami cukrzycy, które mogłam zaobserwować w swojej wieloletniej praktyce okulistycznej.

Co to jest retinopatia cukrzycowa?

Retinopatia cukrzycowa jest to zespół zmian w obrębie siatkówki, a rozpoznanie opiera się na badaniu dna oka, które może być następnie poszerzone o badanie z zastosowaniem barwnika, tzw. angiografię fluoresceinową. Jeśli chodzi o rodzaje retinopatii, to łagodniejszym jej stadium jest retinopatia nieproliferacyjna zwana retinopatią prostą. U chorego występuje zwiększona przepuszczalność naczyń włosowatych, mogą powstawać mikrotętniaki, wysięki i obrzęk plamki żółtej. Natomiast w retinopatii proliferacyjnej dochodzi do tworzenia nowych, nieprawidłowych naczyń, które wrastając do szklistki (galaretowata substancja wypełniająca tylną część gałki ocznej), powodują krwotoki. Przy powstawaniu patologicznych naczyń tworzy się tkanka włóknista, która przy kurczeniu się, może być odpowiedzialna za odwarstwienie siatkówki. Naczynia wrastając w przednią część oka mogą z kolei powodować jaskrę neowaskularyzacyjną.

Jeśli chodzi o leczenie standardowe, to poza lekami uszczelniającymi naczynia i preparatami wapnia, pacjentów kieruje się na zabiegi laserowe. W zaawansowanych przypadkach choroby podaje się doszklistkowo leki sterydowe, a przy krwotokach do ciała szklistego stosuje się zabiegi operacyjne – tak zwaną witrektomię (zabieg stosowany w celu stabilizacji, przywrócenia lub poprawy funkcji siatkówki).

Jak najwcześniejsze wykrycie choroby jest niezmiernie ważne. Zalecenia dotyczące profilaktycznych badań są opracowane i co roku aktualizowane przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne. Uważa się, że jeśli pacjent chory na cukrzycę nie ma zmian na dnie oka, ponieważ zmiany te nie u wszystkich chorych występują, to badania powinny być wykonywane raz do roku. Jest to istotne, ponieważ im bardziej wydłuża się czas od pojawienia się pierwszych zmian chorobowych do ich rozpoznania i podjęcia leczenia, tym są mniejsze szanse na wyleczenie, a zapanować możemy przede wszystkim nad początkowym stadium retinopatii. Później, gdy zmiany w siatkówce zaczynają się utrwalać, sytuacja jest znacznie groźniejsza.

Jeśli pacjent ma objawy retinopatii nieproliferacyjnej, to musi być kontrolowany przez okulistę raz na pół roku, a w przypadku bardziej zaawansowanej choroby, nawet, co trzy miesiące.

Z kolei w przypadku cukrzycowego obrzęku plamki, chory natychmiast musi być skierowany na  zabieg laserowy. Jest także zalecenie aby pacjent z nasilonymi zaburzeniami ogólnymi i nieuregulowanym poziomem cukru we krwi powinien być badany przez lekarza okulistę co trzy tygodnie, niezależnie od stopnia zaawansowania zmian. Ważne jest, by pamiętać o kobietach chorych na cukrzycę i będących w ciąży. Ciąża jest bowiem bardzo silnie stymulującym retinopatię czynnikiem. Kobiety z rozpoznaną cukrzycą, które zaszły w ciążę, powinny być badane przez lekarza okulistę co miesiąc.

W tej chwili zwraca się jeszcze uwagę na dwa inne czynniki, które powodują rozwój retinopatii i progresję tej choroby. Są to:

• rozwój nadciśnienia tętniczego;
• zaburzenia gospodarki lipidowej;

Nadciśnienie tętnicze

Nadciśnienie jest schorzeniem, które występuje często wcześniej, niż cukrzyca jest czynnikiem bardzo niekorzystnym. Poza tym zaburzenia gospodarki lipidowej powodują też patologię naczyniową. Oba te czynniki są niebezpieczne dla zdrowia pacjenta.
Pacjentów chorych na cukrzycę, powinno się uświadamiać, że mogą u nich występować powikłania i jak ważna jest regularna kontrola okulistyczna. Niestety nie wszyscy chorzy o tym wiedzą lub ignorują zalecenia diabetologa czy lekarza rodzinnego.

Leki homeopatyczne, które można zastosować w powikłaniach choroby cukrzycowej

• Pierwszy z nich jest pochodzenia roślinnego, a wytwarza się go z kupalnika górskiego. Ma on wpływ na naczynia włosowate, zmniejszając ich przepuszczalności, przez co zapobiega mikrowylewom i niewielkim krwotokom. I stąd bierze się jego zastosowanie w wylewach do szklistki oraz wybroczynach na dnie oka, charakterystycznych dla retinopatii cukrzycowej.
• Kolejny lek ma wpływ na przewodnictwo nerwowe, a produkowany jest z dziurawca. Siatkówka zbudowana jest z włókien nerwowych, których prawidłowe przewodnictwo jest niezbędne w procesie widzenia, dlatego jest także wykorzystywany w  leczeniu retinopatii cukrzycowej.
• Jeśli u pacjenta wystąpi obrzęk okolicy plamki żółtej, który może mieć związek z retinopatią cukrzycową, to zaleca się choremu lek pochodzenia zwierzęcego, którego surowcem jest pszczoła miodna. Jest to środek o działaniu przeciwobrzękowym i świetnie sprawdza się również w przypadku obrzęku plamki żółtej.

I następny homeopatyczny środek leczniczy, o którym warto powiedzieć. Jest to lek poprawiający krążenie w drobnych naczyniach krwionośnych. Surowiec stanowią zebrane z żyta przetrwalniki buławinki czerwonej. Udowodniono jego wpływ na naczynia siatkówki i znaczną poprawę przepływu w arteriach. Należałoby też wspomnieć o innych, ważnych wskazaniach do zastosowania tego środka, poza powyżej wymienionymi, ściśle okulistycznymi. Lek ten ma także ogromne możliwości w leczeniu stanów niedokrwiennych kończyn, jednym z poważnych powikłań cukrzycy.