Występowanie i progresja krótkowzroczności u młodych dorosłych

Krótkowzroczność zwykle rozwija się i postępuje najszybciej w dzieciństwie. Według doniesień ta wada wzroku stabilizuje się (definiowana jako zmiana <0,5 dioptrii [D]) w wieku około 15–16 lat . Badania podłużne z udziałem studentów wskazują jednak, że krótkowzroczność może się dalej rozwijać, a nawet niekiedy zaczyna się rozwijać w młodym wieku dorosłym. U 118 studentów uniwersytetu, którzy byli obserwowani przez 3 lata w Portugalii  (średni wiek 21 lat na początku badania), częstość występowania krótkowzroczności i nadwzroczności wzrosła odpowiednio o 5% i spadła o 9%, podczas gdy średni ekwiwalent sferyczny zmniejszył się o 0,3 D. Inne badanie w Norwegii  w ciągu 3 lat obserwacji wykazało krótkowzroczność u 33% studentów uniwersytetów (średnia wieku 21 lat na początku badania), przy czym średni ekwiwalent sferyczny zmniejszył się o 0,6 D. Podobne obserwacje podłużne odnotowano u studentów uniwersytetów w Danii  i USA.

Wnioski

Wyniki te sugerują, że progresję krótkowzroczności obserwuje się u >1/3 dorosłych w III dekadzie życia, aczkolwiek z mniejszą częstością niż w dzieciństwie. Ochronny wpływ spędzania czasu na świeżym powietrzu na krótkowzroczność może się utrzymywać nawet w młodym wieku dorosłym.

Podsumowanie

Przytoczone badanie dowodzi, że krótkowzroczność może się zacząć rozwijać i postępuje w młodym wieku dorosłym. Oko nadal wydłuża się osiowo u niektórych osób w młodym wieku dorosłym, co może się przyczyniać do zwiększonego ryzyka powikłań związanych z krótkowzrocznością po osiągnięciu przez młodych dorosłych

średniego i starszego wieku.

Wyniki obserwacji pacjentów w naszym gabinecie także potwierdzają takie tendencje. Szczególnie jest to widoczne u osób, które spędzają ponad 6 godzin przed ekranami komputerów.  Jest to znacznie mniejszy przyrost niż w wieku młodzieńczym ale nadal postępuje. Noszenie szkieł kontrolujących krótkowzroczność może ten przyrost spowolnić.